Doğuştan veyahut çocukluğunda geçirmiş olduğu ateşli bir hastalık sonucu oluşur işitme engeli. Kiminde tamamen işitme engeli var olur ve bu bireyler kulağa takılan işitme cihazıyla bile duyamazlar. Kiminde ise tam tersi kulağa takılan cihazlar sayesinde duyma yetisi sağlanır ve bu sayede çok az da olsa duyar. Duymamak, sesleri işitmemek, konuşmayı öğrenememek, sessiz bir dünyada yaşamak elbette çok zordur. Bu zorluklara işitenler olarak bizlerde ekleniriz kimi zaman...Şöyle bir bakıyorum etrafımda tanıdığım kaç tane işitme engelli var? Sorumun yanıtı aslında çok az. Demekki az diyorum ama yazılıp çizilenler, araştırmaya konu olmuş bu olayın verilerinin hiç de azımsanmayacak bir sayıda olduğunu yansıtıyor. Evet onlar belkide bizler yüzünden ortaya çıkmıyor, bu nedenle sosyal hayatta çok fazla değiller. Yaklaşık 3 milyon işitme engelli olduğu net olmayan verilerle açıklansada bu denli insanın hayatlarını nasıl sürdürdükleri, ailelerin bu durum karşısındaki konumları vb. şeyler kafamı kurcalayan sorunlar arasında. Çocukluğumdan bu yana uzak bir akrabamızın çocukları dışında bir de işitme engelli olmayan fakat annesi ve babası işitme engelli olan bir arkadaşım vardı bunun dışında yakın bir zamanda Milli takımda forma giyen bir sporcuyla karşılaşmıştım ve onunla iletişim sağlamam inanılmaz zor olmuştu. Çocukken karşılaştığım işitme engelli insanlara jest ve mimiklerimle iletişim kurmaya çalışsamda bu son derece başarısız oluyordu, bir türlü anlaşamıyorduk. Bir de bundan 15 yıl öncesinde işaret dili bu kadar bilinmiyordu, çünkü arkadaşımın anne ve babasıda bilmiyordu ama o arkadaşım ailesiyle çok iyi iletişim kurabiliyordu. Şimdi bakıyordumda yaın bir zamanda karşılaştığım işitme engelli bireyle iletişim kuramayışım, onun o gözlerindeki hüzünlü bakış beni inanılmaz üzdü. O an da yerin dibine giresim geldi, daha ne yapabilirdi bu insanlar?Zaten binbir emekle işaret dilini, dudak okumayı öğreniyorlar ne için? İşitme engeli olmayan kişilerle iletişim kurabilmek için, dertlerini anlatabilmek için, en basitinden doktora gidebilmek için. Bu konuda tek yapmamız gereken; 'İŞARET DİLİ' öğrenmek! Biraz empati yapabilsek, kendimizi onların yerine koyabilsek. Misal onları anlamak adına kulağımızı tıkayıp, agızımıza bir bant çekip işiten birine derdimizi anlatmaya çalışsak. Bakalım ne yapabiliyoruz, karşımızdaki bizi anlıyor mu? Bir nevi sessiz film gibi, ellerimizle bir şey anlatmaya çalışacağız, ne kadar zor duruyor değil mi?Pek çoğumuz o oyunu oynarken ne denli zorlanmışızdır, işte alın size empati! Hastalığını yanında onu anlayan bir yakını olmadan doktoruna anlatamayan, kamusal alanda hemen hemen çalışan olarak hiç rastlamadığım, sosyal hayatta sessiz kalmaya bırakılmış bu bireyler için kendimizdeki engelleri aşmalıyız. İşitme engelliler için daha çok çalışmalar yapılsın, sağlık kuruluşlarında en az bir çalışan işaret dili öğrensin, mahkemede, karakolda vs. resmi yerlerde yine aynı şekilde işaret dili bilen birileri olsun, olsun ki bu insanlar aştıkları engellerini engel olarak görmesin. Sonra toplumsal olarak farkında olmamız gerekli, bu da kişisel bir durum. Benim diyeceğim o ki; Engel olmayalım destek olalım ve gelin hep beraber engelleri kaldıralım!
YASEMİN ÇELEN
Yorumlar
Yorum Gönder